Addiction

Verslaving is een poging de wens op geluk te controleren en te bereiken.

Stereotiepe beeld: verslaafden zijn zwakke types, mensen met weinig doorzettingsvermogen.

Het is niet waar weten verslavingsdeskundigen. 

Voor de meeste van de verslaafden geldt waarschijnlijk dat ze minder dopaminereceptoren hebben.

Het geluksstofje dopamine maken we aan als we iets doen wat goed is voor overleving, zoals eten, drinken en seks hebben. Dopamine geeft een prettig gevoel en vraagt vaak om meer!

Verslavende middelen prikkelen het dopaminesysteem extra heftig. Voor mensen met minder van deze receptoren wordt deze overstimulatie als fijn ervaren. 

Alle verslavingen en verslavende processen hebben het volgende met elkaar gemeen: het uit de hand lopen en doelloos zoeken naar heelheid, geluk en vrede door een relatie met een object of gebeurtenis.

Om dit te kunnen doen, produceren verslaafden een verandering in hun stemming door direct gedrag. Bijvoorbeeld: 

Eetverslaafde > over eten/ zichzelf verhongeren.

De meest gehoorde reactie van mensen in mijn sessies bij de vraag waarom ze ‘gebruiken’?

➢ Om nare gevoelens of problemen te verdringen.

Bij verslaving wordt het geloof ontwikkeld 

dat je ‘getroost’ kunt worden door objecten en gebeurtenissen/gedrag. 

Het is een pleister, een tijdelijke opluchting/verbetering, maar echte troost/koestering kunnen we er niet door ontvangen.

Wanneer een verslaafde een voorwerp of gebeurtenis gaat zien als een weg naar emotionele stabiliteit, wordt er een fundering gelegd voor een verslavende relatie.

Deze fundering is aanwezig in iedereen! 

Het heeft te maken met een normaal verlangen naar: het doormaken van het leven met zo min mogelijk pijn en de grootste hoeveelheid plezier.

Verslaving begint en groeit wanneer iemand niet meer op gezonde wijze kan reageren naar zijn/haar eigen emotionele behoeften.

‘Gebruiken’ heb ik hierboven tussen aanhalingstekens gezet, omdat ik verslaving veel breder trek dan dit stereotiepe beeld. Ook waar mensen verslaafd aan kunnen zijn kan veel breder gezien worden

Alcohol; drugs; gokken; gamen/internetten; kopen; seks; medicijnen; eten…er is zoveel meer waar mensen verslaafd aan kunnen raken.

Om de taboe van verslaving wellicht iets te doorbreken zal ik een serie schrijven waaraan ‘de normale mens’ ‘verslaafd’ kan raken.

Want heb je al eens gedacht aan verslaafd zijn aan aandacht?

Laten we het eens hebben over ‘swipen’. Verslaafd aan aandacht? Jazeker het bestaat!

Aandacht zo leuk vinden dat je eraan verslaafd raakt.

Uit onderzoek is gebleken dat er stofjes vrijkomen die je het gevoel van voldoening en bevestiging geven, iedere keer dat iemand je naar rechts swipet. Volgt de date, dan is de kick nog groter!

Verslaafd raken aan de rush, de oppervlakkige spanning die dit gedrag met zich meebrengt.

Dit is natuurlijk gemakkelijk door te trekken naar de likes die je kunt krijgen op een bericht wat je hebt gepost op social media.

Ook hierin kun je gemakkelijk herkennen of je ‘afhankelijk’ bent van de reactie, goedkeuring/ bevestiging vanuit een ander. 

Herken jij dat ook: het controleren van de hoeveelheid likes? 

De rush die je krijgt van tijd besteden op dating-apps ?

Durf jij eerlijk te kijken naar je gedrag en of het je wellicht belemmert?

Durf je eerlijk te zeggen dat er iets wellicht niet klopt aan de binnenkant wat je probeert te fixen met de buitenkant?

In mijn ogen niets raars aan, niks mis mee! 

Dat wil zeggen: als je je hier bewust van bent!

Dan kun je je aandacht gaan richten op jezelf en het eens anders gaan doen, met ander resultaat!!